ginger woman

Ροδόχρους Νόσος: Γιατί εμφανίζεται σε πιο ανοιχτόχρωμα δέρματα;

Η ροδόχρους νόσος  αποτελεί μια χρόνια φλεγμονώδη δερματική νόσο, που χαρακτηρίζεται  από ένα σταθερό και μόνιμο ερύθημα στο πρόσωπο, κυρίως δε στις παρειές , ενώ συχνά εμφανίζονται και ευρυαγγείες. Επίσης δύναται να παρατηρηθεί και μια συνιστώσα εξανθήματος που συνοδεύεται από βλατίδες και φλύκταινες, που προσομοιάζει με την κοινή ακμή. Πρόκειται για ένα χρόνιο δερματικό νόσημα με υφέσεις και εξάρσεις. Οι πιο χαρακτηριστικές θέσεις εντόπισης είναι: το μέτωπο, η μύτη και οι παρειές. Αξίζει να σημειωθεί πως η πρώιμη κλινική εικόνα συνοδεύεται από ένα χαρακτηριστικό αιφνίδιο ερύθημα του προσώπου (flushing).

Γενικότερα χαρακτηρίζεται από μια ετερογένεια κλινικών συμπτωμάτων. Για του λόγου το αληθές συχνές είναι επίσης οι οφθαλμολογικές εκδηλώσεις της νόσου με πιο συνήθη την ήπια επιπεφυκίτιδα.  Σε ορισμένους δε άρρενες ασθενείς η χρόνια φλεγμονή οδηγεί σε υπερτροφία της ρίνας που ορίζεται ως ρινόφυμα.

Συνήθως εκδηλώνεται μετά την ηλικία των τριάντα ετών. Η αιτιοπαθογένεια του χρόνιου αυτού δερματικού νοσήματος είναι, δίχως αμφιβολία, πολυπαραγοντική. Πιθανά αίτια είναι: ο διαφορετικός τρόπος έκφρασης των μικρών αγγείων του δέρματος, γενετικοί προδιαθεσικοί παράγοντες, η παρουσία μικροργανισμών και κυρίως το demodex folliculorum, ένα παράσιτο που παρουσιάζει αυξημένο πολλαπλασιασμό στο δέρμα των ασθενών με ροδόχρου νόσο. Στην περαιτέρω επιδείνωση δύναται να συμβάλουν η παρατεταμένη ηλιακή έκθεση, η θερμότητα, η πιθανή λήψη φαρμακευτικής αγωγής, οι ορμονικές διαταραχές, η κατανάλωση αλκοόλ και καυτερών τροφών.

Παλαιότερα χαρακτηριζόταν και ως νόσος των Κελτών. ‘Ένα εύλογο λοιπόν ερώτημα που συχνά τίθεται είναι γιατί η ροδόχρους νόσος παρατηρείται πιο συχνά σε ανοιχτούς δερματικούς φωτοτύπους. Η κλινική αυτή διαπίστωση και διάγνωση πράγματι ισχύει, σε μικρότερο όμως πλέον βαθμό από ότι γνωρίζαμε στο πρόσφατο παρελθόν.

Γνωρίζουμε πως η ροδόχρους νόσος είναι ένα φωτοευαίσθητο εξάνθημα. Σε πρόσφατη σχετικά επιστημονική μελέτη που είχε διεξαχθεί στον πληθυσμό της Βορείου Ελλάδας και που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας της Δερματολογίας, τα αποτελέσματα είχαν αναδείξει και επιβεβαιώσει τον σημαίνοντα και κεντρικό ρόλο της χρόνιας έκθεσης στον ήλιο τόσο στην αιτιοπαθογένεια, όσο και στην επιδείνωση της νόσου.

Οι ασθενείς με ανοιχτούς δερματικούς φωτοτύπους (Ι – ΙΙ) παρουσιάζουν, σαφώς  μεγαλύτερη ευαισθησία  στις επιπτώσεις της χρόνιας ηλιακής ακτινοβολίας, που οδηγεί στην διαταραχή της φυσικής ανοσίας του δέρματος, καθώς και στην σταδιακή φωτογήρανση, με συνέπεια την απελευθέρωση πολλαπλών ενδογενών παραγόντων που επάγουν την περαιτέρω φλεγμονώδη εξεργασία.

Στους εν λόγω λοιπόν ασθενείς με ροδόχρου νόσο παρατηρείται μειωμένη εγγενής ανοσία (πρακτικά πρόκειται για την πρώτη γραμμή άμυνας του ανθρώπινου οργανισμού), μερική αποδόμηση του δέρματος καθώς και της ομαλής συνεκτικότητας μεταξύ των κυττάρων, που δύναται να οδηγήσει στην χαρακτηριστική αυτή ερυθρίαση του προσώπου, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνει χώρα και μια αυξημένη αγγειακή αντιδραστικότητα με διαστολή των μικρών τριχοειδικών αγγείων, που συντελεί στην εμφάνιση πολλαπλών ευρυαγγειών (τηλεαγγειεκτασίες).

Θα σου αρέσει σίγουρα:

doctor writes the word psoriasis on his pad
Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης με Ελπίδες

Η ροδόχρους νόσος όπως αναφέραμε και προηγουμένως εμφανίζει άμεση συσχέτιση με την ηλιακή έκθεση. Η λελογισμένη έκθεση στον ήλιο και η χρήση της ενδεδειγμένης αντηλιακής προστασίας, ιδίως δε στους ανοιχτούς δερματικούς τύπους κρίνεται, αναμφίβολα, σκόπιμη και απαραίτητη, τόσο για την πρόληψη της νόσου, όσο και για την ικανοποιητική διαχείριση αυτής.

 

Βιβλιογραφία

  1. Clinical and laboratory study of rosacea in northern Greece, J Eur Acad Dermatol Veneorol.2010, Lazaridou E, Apalla Z, Sotiraki S, Ziakas NG, Fotiadou C, Ioannides D