Ο διαχωρισμός της ψωρίασης από το έκζεμα αποτελεί ένα εύλογο ερώτημα που συχνά τίθεται από τους ασθενείς και η ακριβής κλινική διάγνωση είναι σε ορισμένες περιπτώσεις δυσδιάκριτη ακόμα και για τον έμπειρο κλινικό δερματολόγο.
Η ψωρίαση ανήκει στις φλεγμονώδεις δερματοπάθειες και δύναται να προσβάλλει έως και το 3% του γενικού πληθυσμού. Αξίζει να σημειωθεί πως συναντάται στον ίδιο βαθμό και στα δύο φύλα και εκδηλώνεται σε όλες τις ηλικίες. Η εμφάνιση δε είναι πιο συχνή στην καυκάσια φυλή. Οι ασθενείς με το εν λόγω δερματικό νόσημα εμφανίζουν μία γενετική προδιάθεση και σε βάθος χρόνου συντελείται μία ανοσολογική απόκριση, που οδηγεί στην εκδήλωση της νόσου. Χωρίς αμφιβολία σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν ορισμένοι προδιαθεσικοί παράγοντες όπως ο πιθανός τραυματισμός του υγιούς δέρματος, οι βακτηριακές λοιμώξεις κυρίως από τον β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο, η λήψη συγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων, ενώ και η έντονη συναισθηματική φόρτιση δύναται να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό.
Από την άλλη πλευρά ένα από τα πιο συχνά δερματικά νοσήματα είναι και το έκζεμα με πιο χαρακτηριστικές κλινικές μορφές κυρίως την ατοπική δερματίτιδα, αλλά και την αλλεργική δερματίτιδα εξ΄ επαφής. Στην πρώτη περίπτωση η κληρονομική προδιάθεση κατέχει εξέχουσα θέση, ενώ η αρχική εμφάνιση εκδηλώνεται συνήθως κατά την παιδική ηλικία με συχνές υφέσεις και εξάρσεις. Στην δεύτερη κλινική μορφή λαμβάνει χώρα μία επιβραδυνόμενη αντίδραση υπερευαισθησίας που ονομάζεται εκζεματική δερματίτιδα και επάγεται από συγκεκριμένους αλλεργιογόνους παράγοντες.
Η σημαντική διαφορά μεταξύ ψωρίασης και εκζέματος έγκειται στην κατανομή του εξανθήματος. Στην ψωρίαση η νόσος χαρακτηρίζεται από ερυθηματολεπιδώδεις πλάκες με σαφώς αφοριζόμενα όρια. Στις εν λόγω δερματικές αλλοιώσεις παρατηρείται προσκόλληση από αργυρόχρωμα λέπια με έντονη πάχυνση. Οι πλάκες αυτές δύνανται να είναι εντοπισμένες , αλλά και διάσπαρτες στον κορμό, συνήθως εμφανίζονται στους αγκώνες και στα γόνατα ,σε πολλές περιπτώσεις όμως προσβάλλουν το τριχωτό της κεφαλής , τις παλάμες , τα πέλματα, αλλά και την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Σε ουκ ολίγες περιπτώσεις παρατηρείται και προσβολή των αρθρώσεων που ορίζεται ως ψωριασική αρθρίτιδα και που συχνά συνοδεύεται από έντονο άλγος. Σε ένα σημαντικό δε ποσοστό ασθενών, κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας, εμφανίζονται αλλοιώσεις που οδηγούν στην προσβολή των ονύχων.
Το έκζεμα με την σειρά του χαρακτηρίζεται από ερυθηματώδεις δερματικές αλλοιώσεις, μικρές φυσαλίδες, ήπια απολέπιση, ξηρότητα και οίδημα της επιδερμίδας. Μία σημαντική διαφορά εντοπίζεται στο αίσθημα του κνησμού, που χωρίς αμφιβολία είναι πιο έντονο και ενοχλητικό σε σύγκριση με τους ψωριασικούς ασθενείς. Επίσης ένα επιπρόσθετο διαγνωστικό κριτήριο είναι η συμμετρική κατανομή του εξανθήματος με πιο χαρακτηριστική θέση εντόπισης τις καμπτικές επιφάνειες των άκρων. Σε γενικές γραμμές παρατηρείται μία πιο τυπική κλινική μορφολογία.
Θα σου αρέσει σίγουρα:
Συνοψίζοντας, είναι σημαντικό να ξεκαθαρισθεί κατηγορηματικά πως δεν πρόκειται για μεταδοτικά δερματικά νοσήματα . Αξίζει δε να σημειωθεί πως ορισμένοι ασθενείς αισθάνονται άβολα με την εικόνα τους. Είναι λοιπόν σημαντική η έγκαιρη και ακριβής διάγνωση για την ενδεδειγμένη θεραπευτική προσέγγιση και αντιμετώπιση. Στον τομέα αυτό τα τελευταία χρόνια έχουν λάβει χώρα αλματώδη βήματα με νέες στοχευμένες θεραπείες που έχουν να επιδείξουν εξαιρετικά αποτελέσματα και σε βάθος χρόνου.
Βιβλιογραφία
- CLINICAL DERMATOLOGY, THOMAS P.HABIF / SIXTH EDITION
- ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑ – ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΙΑ / ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ – ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΑΜΠΑΣ
- ΔΕΡΜΑΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ, THOMAS P.HABIF/ EΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΑΜΠΑΣ
- Clinical characteristics, symptoms and burden of psoriasis and atopic dermatitis in adults/ British Journal of Dermatology – 2020, Egeberg A, Griffiths CEM, Williams HC, Andersen YMF, Thyssen JP
